اثر جهت‌گیری مسیر شغلی متنوع بر قابلیت استخدامی کارکنان با نقش میانجی سرمایۀ مسیر شغلی (مطالعۀ موردی: ترخیص‌کاران گمرک شهید رجایی هرمزگان)

در دنیایی که پدیدۀ شغل­زدایی به‌سرعت در حال گسترش است، تمایل به مسیر شغلی متنوع که در سرمایه‌های انسانی، اجتماعی و روان‌شناختی افراد به سرمایه‌گذاری‌های مداوم نیاز دارد، می‌تواند موجب افزایش قابلیت استخدام آنان شود. این پژوهش به بررسی تأثیر جهت‌گیری مسیر شغلی متنوع بر قابلیت استخدام ترخیص‌کاران گمرک بندر شهید رجایی با تأکید بر متغیر میانجی سرمایۀ مسیر شغلی می‌پردازد. جامعۀ آماری پژوهش 250 نفر از مدیران عامل شرکت‌های ترخیص‌کار گمرک شهید رجایی بود که بر اساس جدول مورگان حجم نمونه 152 نفر به روش تصادفی ساده و با استفاده از جدول اعداد تصادفی انتخاب‌ شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامۀ مسیر شغلی متنوع بریسکو و همکاران (2006)، پرسشنامۀ قابلیت استخدامی دیووس و سونز (2008) و پرسشنامۀ سرمایۀ مسیر شغلی  لوتانز و همکاران (2007) استفاده‌ شده است. پایایی پرسشنامه‌ها با روش آلفای کرونباخ به تأیید رسید و برای تجزیه‌ و تحلیل داده‌ها از مدل‌سازی معادلات ساختاری و نرم‌افزار PLS استفاده ‌شد. نتایج پژوهش نشان‌دهندۀ آن است که جهت‌گیری مسیر شغلی متنوع هم به‌صورت مستقیم و هم از طریق متغیر میانجی سرمایۀ مسیر شغلی، قابلیت استخدام ترخیص‌کاران گمرک را افزایش می‌دهد.